Bardzo szybko została rozwiązana zagadka w której pytaliśmy o roślinę ze zdjęcia, tak to LEN masowo uprawiany tak w Sidzinie jak i we wszystkich okolicznych miejscowościach. Tradycja uprawy lnu sięga początków wsi, w starych księgach handlowych pojawiają się zapiski że w pierwszej połowie XII wieku Sidzinianie obok wyrobów z drewna takich jak: gonty, klepki na beczki i bednarki dostarczają do Krakowa olej lniany który był w dawnych czasach jedynym tłuszczem spożywanym w okresie Wielkiego Postu. Wyszczególnieni są mieszkańcy którzy wozami przywożą do Krakowa po 300-400 kwart oleju ( Kwarta=0,9422 litra). W roku 1798 mieszkańcy Sidziny zobowiązani byli także do oddawania przędzy lnianej oprócz innych świadczeń rzeczowych do zamku w Lanckoronie, Sidzina zobowiązana była była do oddania 98 łokci przędzy na długie motowidła. Jeden łokieć to 32 pasma, a w każdym paśmie 16 nitek, nawinięte na długie motowidło, związane, po zdjęciu z motowidła złożone na cztery części i to dawało długość mniej więcej łokcia. Uprawiano wtedy dzikie odmiany lnu cechujące się niezbyt dużą ilością włókien ale za to włókna były bardzo delikatne i piękne. Praca z lnem to była ogromna ilość pracy fizycznej, aby z lnu powstało płótno trzeba było wykonać ok 40 czynności od zasiewu do utkania i potrzeba było na to całego roku.

… ” Do powinności wsiów należy lny i siemiona oddawać…… Lnu powinni oddawać dobrze wyprawnego i dobrego kit 100. Siemiona chędogiego miary lanckorońskiej korzec wierzchowaty”…. (wykaz powinności wsi Starostwa Lanckorńskiego).